ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ ΔΙΑ ...ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ !!!

Επειδή :

1ον) (για όσους δέν το γνωρίζουν), πρόσφατα!!! (πρίν 10 μήνες, αλλά όπως 'είπε' και ο Αlbert Einstein, ο Χρόνος είναι Σχετικός!, και το έχω αποδείξει πολλάκις στον εαυτό μου και σε γνωστούς και φίλους όταν πάω στις 5 το απόγευμα για 'καλημέρα' στη δουλειά...) αποχώρησα κάπως 'επεισοδιακά' ας πούμε από μιά Εταιρία, και 2ον) επειδή ακόμα και τώρα συνεχίζω να ακούω οτι εγώ δέν έχω ξεκολλήσει από εκεί (!!!), και 3ον) επειδή πληροφορήθηκα οτι πολύ πρόσφατα ειπώθηκε για μένα οτι : ' Άσ'τον αυτόν, αυτός βλέπει παντού εχθρούς' (!!!) ...
Για αυτούς λοιπόν και όχι μόνο, αλλά και άλλους σοβαρότερους λόγους, και κατόπιν ώριμης σκέψης και λαμβάνοντας υπ' όψιν και τις συμβουλές από τους καλύτερούς μου φίλους και από συγγενικά μου πρόσωπα, αποφάσισα, όπως είναι λογικό, να δηλώσω και από εδώ, προς πάντες ενδιαφερομένους, οτι αφήνω πίσω μου το παρελθόν (που έτσι και αλλιώς για αυτό δέν μπορεί κανένας να αλλάξει κάτι, εκτός από τον... Doctor Who, που δέν τον έχω διαθέσιμο τώρα, κάπου τρέχει και αυτός...)
('Ω γέγονε, γέγονε' λέγαν οι Αρχαίοι...), και να κοιτάξω το μέλλον μου, καθότι η ζωή προχωράει, και πάνω στην ειδικότητά μου και με όσες γνώσεις έχω ήδη και όσες θα αποκτήσω ακόμα. Ψάχνοντας λοιπόν αυτόν τον καιρό για δουλειά και διάφορα projectάκια για να βγάλω τα προς το ζείν και το διασκεδάζειν, η προσπάθειά μου αντικατοπτρίζεται από ... τους παρακάτω στίχους: (ώπα? και ποιητής?)

'Απόψε, σήμερα και χθές,
οι πόρτες όλες είν κλειστές
και εγώ είμαι απόξω...
Και μές στο θάμπος το θαμπό,
παίρνω αμπάριζα να μπώ,
μα με πετάνε όξω...'

Το ποιηματάκι φυσικά δέν είναι δικό μου, αλλά το 'χε απαγγείλει ο Θανάσης Βέγγος, υποδυόμενος τον ποιητή Αυγερινό στην (αθάνατη όπως πολλές) ελληνική ταινία: 'Τύφλα νά χει ο Μάρλον Μπράντο' !!!.
*(παίρνω αμπάριζα = παίρνω φόρα / θάμπος το θαμπό - ποιητική αδεία...)

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, αποφάσισα να γυρίσω από εκεί που ξεκίνησα... Και να κοιτάζω μπροστά.

Και ξεκίνησα για Θεσσαλονίκη με την βοήθεια ενός φίλου μου Πράκτορα και επειδή δέν υπάρχει σάλιο, καταλαβαίνετε, και άν βάλω το χέρι στην τσέπη πιάνω (πάλι?) φόδρα, κάναμε ωτοστόπ. Αλλά στον δρόμο,σε ένα διάλλειμα για την ανάγκη μας, για κακή μας τύχη κάναμε μετά λάθος στην λωρίδα συνεχίζοντας μετά την σύντομον στάσιν... οπότε φανταστείτε την έκπληξή μας όταν είδαμε ... Ακρόπολη ...στην Θεσσαλονίκη!!!
Επόμενο ήταν λοιπόν, και επειδή λείπω τα τελευταία 5 χρόνια από την Νύφη του Θερμαϊκού, και μου 'χει λείψει κάπως όσο νά ναι, και αφού απορήσαμε και οι δυό μας και αφού κοιταχτήκαμε με υποψία στα μάτια (μήπως κρύβει ο ένας κάτι από τον άλλον), και καθότι τελευταία επί Δημαρχίας του εκτάκτου Δημάρχου μας η πόλη έχει αλλάξει ριζικά εμφάνιση, αγνώριστη έγινε μέσα σε μόλις 5 χρόνια, ακόμα και Μετρό θα αποκτήσει, και υποθαλλάσιες και άλλα τέτοια φουτουριστικά (μόνο ταμπέλα 'Χρηματοδότηση FM 100' δέν είδαμε πάλι, γιατί την άλλη φορά τους είχαν πάρει με τις πέτρες), αποφασίσαμε λοιπόν να ρωτήσουμε ένα καρντάσι :

-'Δέ μας λές ρε καρτνάσι να ούμε, ο Πύργος ο Λευκός που είναι?'
-'Στην Θεσσαλονίκη είναι ο Λευκός ο Πύργος, κύριε', μας απάντησε πολύ ευγενικά...
Κοιταζόμαστε πάλι με ακόμα περισσότερη υποψία, και ξαναρωτάμε...
-'Και εδώ τί είναι ωρέ καρντάσι?'
-'Αθήνα φυσικά!!! ' ,μας διευκρίνησε αμέσως ...
-'Τί είπες ρε Αντίχριστε???' !!!

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ ... ΔΙΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ !!!!



Φαλακρός Πράκτωρ ΘΟΥ ΒΟΥ 000 ...

Η φωτογραφία είναι άσχετη φυσικά, και απλά την έβαλα διότι τα 9!!! παρακαλώ κουταβάκια που βλέπετε τα είδα να γεννιούνται ένα ένα με τα ίδια μου τα μάτια, τα κρατούσα σε 'βάρδιες' μακριά από τη μάνα τους που την τάραξαν την καημένη και 'επιτίθονταν' και τα 9 μαζί να πιούνε γαλατάκι την πρώτη δύσκολη νύχτα τους, με αποτέλεσμα και η ίδια να μήν την παλεύει... και ώς οriginal Copperman που είναι όλα τους πραγματικά θα χαρώ πολύ άν τα δώ και το επόμενο καλοκαίρι να χαζοβιολίζουν αμέριμνα ... στην γνωστή περιοχή... Και ώς συγνώμη για όσους δέν άφησαν τις πρώτες νύχτες της ζωούλας τους να κοιμηθούν, κλαίγοντας ή γαυγίζοντας τα καημένα... Γιατί δέν είναι και λίγο να πηγαίνεις για ύπνο και τα βλαμμένα να ξυπνάνε εκείνη την ώρα και να ... γρυλλίζουν παιχνιδιάρικα ενώ εσύ θές να κοιμηθείς καλοκαιριάτικα... και ειδικά με ανοιχτά παραθυρόφυλλα. Εκεί σου βγαίνει το φιλοζωϊκό σου θές δέ θές και σου ρχεται να τα πνίξεις, αλλά μάλλον ήταν πολύ συμπαθητικά τα άτιμα, και την γλίταραν...

Τις καλημέρες μου σε όλους και όλες και τα χαιρετίσματά μου στους Unique επισκέπτες μου από: / Greetings to my unique visitors from :

Θεσσαλονίκη (4), Ιωάννινα (1), Κομοτηνή της ακριτικής μας Ροδόπης(1), Περιστέρι(?) του Κιλκίς (46!!!!!???), Τμένη Αχαϊας (2), Παλλήνη Αττικής (7!!!??), Αθήνα (μπόλικοι, δέν έχει νόημα να μετράω πιά...), Warzaw, Warszawa, Poland (1), Montana, Bulgaria (1), Sanem, Luxemburgh (1), India (1), Nigeria (3), Singapore (30!!!???), Korea (70!!!!!????), USA(4!!!!??), Alora, Andalucia, Spain (1), Barcelona, Catalunia, Spain (1).
I am listening: Adios Ayer from José Padilla from the CD Various Artists Café Del Mar Volume 6.